We spelen verstoppertje hier met de zon, ondanks dat hij er af en toe is huilt hij ook veel. Maar ik troost hem, als hij dan maar asjeblieft weer tevoorschijn komt.

Uitzicht hotelkamer

De promenade

Tja, dat had ik natuurlijk nooit moeten zeggen, dat het weer meevalt. Ben nu in Seaside voor twee nachten en...het regent! Net langs het strand gelopen en got totally soaked.

Je moet je natuurlijk niet laten afschrikken door een beetje regen, heb gewoon veel mazzel gehad tot nu toe. Maar er is niks zo triest als een badplaats in de regen.
Gelukkig wel een comfortabele kamer dus dat scheelt.

Oh ja dat vergat ik bijna; van de week nog een leuk autootje op de kop getikt. Moet wat opgepoetst worden maar dan heb je ook wat. :-)

Ben aan de kust, gisteren in Gold Beach, prima hotel en vandaag in een ruk door naar Lincoln City. Zo'n kleine 5 uur rijden. Het aantal kilometers ligt rond de 350 maar je doet er lang over. Vanwege de kronkelende weg, de stadjes waar je doorheen komt en af en toe even stoppen om van het uitzicht te genieten. Het was een mooie rit, ofschoon je maar bij gedeeltes ook echt langs de oceaan rijdt. 

Hieronder het uitzicht vanuit het hotel van Gold Beach. 

Het geluid van de oceaan is overal, weer water denk ik met een glimlach. Prachtig breed strand waar ik net een uur heen en weer gelopen heb. Ook hier weer rustig qua andere toeristen. En wat een cadeautje blijkt het weer te zijn. Na alle weersvoorspellingen die ik opzocht, blijkt het gewoon super lekker weer te zijn. Wel een frisse wind, maar met een zonnetje gewoon heerlijk.

Hieronder het uitzicht vanuit dit hotel, met het raam open.

Crater Lake; wat een belevenis! Er waren maar een paar toegangswegen open, de rest is nog bedekt met een metershoge laag sneeuw. De foto's doen het beeld eigenlijk te kort, maar een indruk geeft het wel. Het is een vulkanisch ontstaan meer, maar je kunt niet bij de waterkant komen. Erom heen kan wel als alles open is, maar dan rijdt je nou niet bepaald langs het water. Ik ben van het bezoekerspunt naar een van de al open uitkijkpunten gelopen, langs die muren van sneeuw. Ze zijn wel aan het smelten, maar dat gaat maar langzaam.

Bovendien was het daarboven zo'n 15 graden koeler. Er ligt een prachtig bosrijk gebied omheen dus de rit ernaartoe alleen al was genieten. Je mag hier in Oregon niet harder dan max. 90 km. per uur rijden. Op veel wegen en stukken weg zelfs beduidend minder. Ik vind het heerlijk want dan kan ik toch redelijk om me heen blijven kijken, als chauffeur zeg maar.











Ergens onderweg uitgestapt, weet niet eens meer hoe het heette voor nog meer water. IJskoud water, ik kon bij een stukje naar beneden en heb mijn voeten daar even kennis mee laten maken. Schoot meteen naar mijn hoofd, zo koud was het. Maar mooi, echt genieten. En dat dat geluid:

Ben nu in White City, mijn laatste stop voor de kustrit. Jammer genoeg regent het daar en is het beduidend koeler. Nou is de 30 graden hier een beetje wel een tikkie teveel, maar het zonnetje erbij is een bonus. Vanuit mijn (weer uitstekende) hotelkamer op de bergen in de verte doet me meer dan eens beseffen wat een mooie staat Oregon is.